1982 (Weststation) / 2011 (Beekkant)
Dit glasraam bestaat uit vijftien aaneengeschakelde elementen. De gelijkmatige verdeling van de geometrische grondvormen gaat samen met een regelmatige herhaling van de kleuren. Ze komen verschillende malen terug, maar steeds in andere vormen en op verschillende hoogten.
Het kunstwerk is perfect geïntegreerd, want de compositie vormt een fundamenteel deel van de muur zelf en vervult tegelijkertijd een lichtgevende functie. De geometrische abstractie is de vertolking van zijn streven naar evenwicht zowel in vormen als in kleur.
Horizontaal, verticaal en diagonaal zijn met elkaar verbonden en worden afgewisseld met een vierkant, rechthoek en driehoek. Voeg hierbij de relatie tot de meetkundige metaalconstructie van het dak, de werking van het licht, de kleur en luminositeit van het glasmateriaal en je komt tot een wand en ruimte die karakter én schoonheid uitstralen.
TwitterLijst met links
GUY VANDENBRANDEN (1926 – 2014)
Als lid van de groep “Art Abstrait” ontdekt hij de zuivere, nietfiguratieve uitgangspunten van de composities en past die toe in zijn werk. Hij gebruikt geometrische vormen, die hij integreert in de architectuur.
Vandenbranden gaat steeds uit van dezelfde stijlprincipes: een strikte beperking van materie en vorm, een hechte opbouw, een zuiver en eenvoudig beeld en een duidelijk ritme. Zijn kunstwerken bestaan uit moderne materialen: beton, polyester en aluminium.
De kunstwerken van Vandenbranden leunen eerder aan bij het wetenschappelijk denken dan bij op intuïtie gebaseerde kunstuitingen. Overzichtelijkheid, functionaliteit en heldere logica staan in zijn werk voorop. Deze kunstenaar beschouwt zijn schilderijen en reliëfs als ontwerpen die ooit gerealiseerd zullen worden op monumentale formaten en met eigentijdse materialen als beton, polyester en aluminium.
FOTO's
