kunstwerk
Deze muurcompositie van negen meter lang werd in een van de gangen van het station Park in mozaïek uitgevoerd. Bij de toeschouwers roept het associaties op met de bouw, het bouwterrein en het gebouw. De kleuren van het marmer en van het mozaïek zijn geraffineerd en goed op elkaar afgestemd in hun zwarte, grijze, gebroken witte, gele, roodbruine en okergele tonen. De lichte onregelmatigheden in vorm en grootte, en de vrijwillig ruw gelaten oppervlakte van bepaalde steensoorten, versterken de verwijzingen naar de bouwmaterialen en de constructies op zich. In het uitgebalanceerde lineaire evenwicht van verticalisme en horizontaliteit brengen schuinlopende delen lichte tegenbewegingen aan. Over het gebruikte marmer en steen zegt Roger Dudant nog dit: “Deze materialen hebben al eeuwen de tand des tijds overleefd en brengen ook nu nog een vleugje poëzie in de onderaardse ruimten van Brussel.”
TwitterLijst met links
ROGER DUDANT (1929 – 2008)
Ongeveer van meet af aan heeft Roger Dudant zijn eigen streek, Henegouwen, tot inspiratiebron voor zijn kunst genomen. In zijn werk vinden we de thema’s van het landelijke landschap en de industriële ontwikkeling terug. De schilder herdenkt en hervormt elementen als het veld, de weg, de fabriek, de loods, de werf, de machine, de hoogspanningsmast, het spoor, de elektrische leiding, het signaal. Een netwerk van verticale en horizontale, nu eens dunne en dan weer dikkere lijnen, ondersteunen de compositie en spelen er een belangrijke rol in. De reductie tot de essentie wordt vaak zo ver doorgedreven dat het natuurlijke uitgangspunt niet langer te duiden is. Zijn composities zijn doorgedreven transformaties van waargenomen realiteiten. Roger Dudant was een leerling van Paul Delvaux, die hem de beginselen en praktische uitwerking van zijn ambacht bijbracht.
Foto's
