Twee beeldhouwwerken in Corten-staalplaat (1988)
De liggende figuur en de drie staande gestalten zijn gereduceerd tot sobere, streng geometrische vormen, waarin gleuf- en strookvormige doorbrekingen de ogen suggereren. Dit harde en beklemmende werk kan worden opgevat als een indrukwekkend dodenmonument (geïnspireerd door de naam van het station), dat iedereen oproept om in vrede samen te leven, het leed te delen. Antoine Mortier twijfelde in eerste instantie of hij wel zou ingaan op de vraag een kunstwerk te maken voor een metrostation. Hij vreesde dat dit geen omgeving was om schilderijen te conserveren en hij twijfelde omdat hij een integrale inpassing in de architectuur noodzakelijk achtte en daar op het eerste gezicht met de aard van het werk geen oplossing voor zag. Bij een bezoek aan de bouwwerf werd hij getroffen door de materie en de massa van een lang betonblok in een van de toegangen. Dat inspireerde hem, want langzaam rijpte de gedachte om twee imposante haut-reliëf metaalsculpturen te ontwerpen, die aan beide zijden over de volle breedte zouden worden gemonteerd.
Lijst met links
ANTOINE MORTIER (1908 – 1999)
Antoine Mortier volgde avondlessen aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel en oefende tegelijk de meest diverse beroepen uit. Al snel toont hij zijn voorkeur voor tekenen en schilderen. De confrontatie met de realiteit van het bestaan en met de tragische oorlogsgebeurtenissen, leidde tot de uiting van zijn innerlijke emoties in een gekwelde, bewogen en expressieve kunst. Van dan af heeft Mortier door middel van krachtige tekens, imponerende vormen en een gloed van kleuren uitdrukking gegeven aan bewogenheid en hartstocht, exaltatie en agressie, tederheid en obsessie, mysterie en dood. Antoine Mortier was lid van de “Jeune Peinture Belge” en een eenzame voorloper van wat vandaag “Action Painting” heet. Ook al is de vorm abstract, vertoont hij verwantschap met Permeke. Zijn werken hebben een monumentaal karakter.