Hauts-reliëfs in Corten-staal en hout (1986)
De hauts-reliëfs in staal en hout zijn in het station Simonis door Walter Leblanc aangebracht in het jaar van zijn overlijden. Ze behoren tot de “geprogrammeerde reeksen” waar de kunstenaar zich van 1975 af intens op heeft geconcentreerd. Het onderzoek van de kunstenaar tijdens het laatste decennium vóór zijn dood heeft vorm gekregen in de “Archetypes”. Het gaat om composities op basis van de geometrische grondvormen driehoek, vierkant, cirkel en de afgeleide vormen rechthoek en ellips. Dit werk vormt een triptiek, waarvan elk deel op zijn beurt is samengesteld uit talrijke elementen. De onderdelen van dit drieluik genereren elk een heel andere dynamiek. Op het rechterluik versterkt de onderliggende betegeling met witte steen de monumentale kracht van de roestbruine reliëfelementen. De muur ertegenover heeft daarentegen bruine tegels en die zorgen ervoor dat de negen witgelakte panelen in geperst hout zeer contrasterend overkomen. Ten slotte vertoont het middenluik, boven de sporen, een verband met de andere twee luiken, maar toch is het op zich een zeer verschillende conceptie en constructieve uitvoering.
Lijst met links
WALTER LEBLANC (1932 – 1986)
Walter Leblanc studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten en aan het Nationaal Hoger Instituut in Antwerpen. De activiteiten van de groep G58 in het Antwerpse Hessenhuis tijdens de periode 1958-1962, waren een flinke stimulans voor hem. Net zoals de andere kunstenaars van G58 brak ook Leblanc met de traditionele schilderkunst. Walter Leblanc behoort wellicht tot de zuiverste en meest logische kunstenaars die aandacht hebben gehad voor het spel van licht en schaduw en voor het fenomeen van de menselijke perceptie. Gedurende jaren heeft hij zich toegelegd op zijn zogenaamde “Torsions”. Dat zijn verstrengelde draden en koorden die in het begin waren gespannen op een effen zwarte of witte achtergrond en later plastieklinten die, door de verschillende kleuren aan de twee zijden, een optische beweging suggereren bij de toeschouwer als die voorbij het werk loopt. Leblancs werk sluit aan bij de “optical art”. Sleutelwoorden zijn ritme, orde, spel van reeksen en licht.